Bitkilerde Çimlenme
Bir tohum embriyosunun uygun koşullarda, yeni bir bitkiyi oluşturmak üzere tohum kabuğunu çatlatarak dışarı çıkması ve büyümesine çimlenme denir.
Bir tohumun çimlenmesi için ortamda;
– Yeterli miktarda su
– Uygun sıcaklık
– Oksijen olması gerekir.
Tohumlarda canlı ve çimlenmeyi gerçekleştirme yeteneğine sahip kalmasının süresi türe göre değişir. Tohumlar uyku halindeyken metabolizmaları çok yavaş çalışır.
Çimlenme sırasında gerçekleşen olaylar:
– Tohum çimlenme sırasında suyu ozmozla alır.
– Su alan tohumun hacmi artar ve tohum kabuğu çatlar.
– Bu sırada embriyo mitoz geçirir.
– Oluşan hücrelerin farklılaşması sonucu ilk olarak embriyonik kök, daha sonra da embriyonik gövde oluşur.
– Embriyonik kökten gerçek kök, emriyonik gövdeden ise gerçek gövde meydana gelir.
Çimlenmeye Etki Eden Faktörler
Tohumların çimlenmesinde genetik ve çevresel faktörler etkilidir. Çevresel faktörlerin en önemlileri sıcaklık, su ve oksijendir. Bazı bitkilerde ışığın da tohum çimlenmesine etkisi bulunur.
Sıcaklık: Genellikle birçok bitki tohumu belirli bir sıcaklık aralığında çimlenir. Minimum bir sıcaklığın altında veya maksimum bir sıcaklığın üstünde çimlenme gerçekleşmez. Çimlenme için gerekli olan sıcaklık bitki türlerine göre değişir.
Su: Tohumun su almasıyla çimlenme için gerekli olan metabolik faaliyetler başlar. Tohum içine giren su, daha sonra depolanmış besinlerin sindirimi için gerekli olan enzimleri aktif hale geçirir. Suyun alınması sonucu hücreler genişler ve büyümeye başlar. Eğer ortamdaki su çok fazla olursa tohum yeterli oksijen alamaz ve çimlenme durur.
Oksijen: Tohum kabuğunun parçalanmasına kadar geçen süreçte gerekli enerji oksijensiz solunumla elde edilebilir. Ancak kabuk parçalandıktan sonra, metabolik faaliyetlerde kullanılan enerji oksijenli solunumla sağlanır.
Hiç yorum yok
Sizleri daha ilerilere taşıyabilmek için burdurdayız